Nie dość, że w oleju, to jeszcze w muchomorach.
24x30 cm, olej na płycie
2011-11-16
Kot w muchomorach / Cat in toadstools
Nie dość, że w oleju, to jeszcze w muchomorach.
24x30 cm, olej na płycie
2011-11-13
Powrót wampirów / Return of the vampires
Wampiry wylazły z grobowca, gdzie spoczywały całe 2 lata.
Oleje na kartonie i płycie, 21x15 i 15x15 cm.
2011-11-10
Czerwona i różowa sukienka / Red and pink dress
Panienki spod płota, czarna i biała.
Olej i akryl na płycie, 21 x 30 cm
2011-11-06
Kot we mgle / Cat in the fog
Namalowane w 2007 - czemu ten czas tak leci???
Olej na tekturze, 21x21 cm
2011-11-02
2011-10-31
2011-10-29
Oset / Thistle
Kleszczu latem nanosił kleszcze, a jesienią przywlekał na futrze eksponaty botaniczne.
Olej na małej płycie.
Marynarze / Sailors
Olej na płycie, ale żebym to ja pamiętał rozmiary... Bo to nie jest tak, że to są nowe obrazki i że mam zabójcze tempo malowania. Te, które teraz zamieszczam na blogasku są datowane przeważnie 2007-2009. Zostało mi sporo nie zamieszczonych zdjęć prac, które dawno temu wypłynęły sobie gdzieś w świat.
2011-10-28
2011-10-27
Jak namalować niewierną kopię / How to paint a unfaithful copy
Dzisiaj czeka was megapost, a kotów w tym będzie mało. Przynudzać będę specjalnie dla pana Ystada, który sobie kupił ten obraz, ale nie ma pojęcia jak on powstawał. Osobiście bardzo lubię kiedy ktoś się dzieli warsztatem, cieszą mnie fotki z pracowni, kiedy mogę sobie podejrzeć jakich kto farb używa, jak je kładzie, jakim pędzelkiem, a na czymże to, jak długo, po co, czym se oświetla, co ma w słoikach, czy to pije i dlaczego. Początkowo obraz miał być wierną kopią "Tajemnicy i melancholii ulicy" (1914) Giorgio de Chirico, jednak w trakcie pracy została podjęta drastyczna decyzja o skotowaceniu tego obrazu. Czytajcie, oglądajcie i drżyjcie!
DZIEŃ PIERWSZY, akrylowy
Na początku, po mozolnych obliczeniach na jaki format płótna przenieść obraz ze zdjęcia w albumie, powstał szkic. Szkic na folii, bo większe obrazki zawsze szkicuję na folii, z udziałem kompa. Nieważne, w każdym razie przekalkowałem go na płótno (jak widać) i zacząłem pociągać liniami akrylu (jak widać).
Cienkie, precyzyjne linie o wiele lepiej kładzie się na gładkich płytach. A jeszcze lepiej na papierze i na pewno nie pędzelkiem. Nadmiar farby trza wycierać.
Początkowo koci miał być tylko tajemniczy cień:
Na płótnie widać jeszcze szkic dziewczynki, która została zamieniona w kota:
No i mamy cały lineart.
Jeszcze tu i ówdzie cienie, mazaje, ale w sumie nie było to potrzebne.
Dobra, zaczynamy zabawę z kolorem! Cały czas są to farby akrylowe. Dlaczego? Bo są to farby wodne, więc schną natychmiast. Są idealnym materiałem na podmalówkę dla farb olejnych, dla późniejszego szukania i dopieszczania koloru. Jak widać paleta jest profesjonalna... Teraz mam inny talerz, bo tamten się stłukł. A co tam, talerze są idealne, świetnie się czyszczą z farb.
No i jazda. Żółty wydaje mi się tym kolorem, na którym dobrze będzie budować właściwe, olejne barwy. Na początku nie ma co się specjalnie przejmować kolorami.
Dzień kończę takim stanem malowidła. Okropne, ostre światło do malowania.
DZIEŃ DRUGI, olejny
Światło o wiele lepsze, rozproszone. Staram się już dobierać odpowiednie kolory, które kładę na mniej odpowiednie, akrylowe. Te olejne maja już być wierne. Spod spodu będzie prześwitywać ciepły, słoneczny żółty akryl, co da ciekawy efekt. Niestety, nie ma tak dobrze, żeby nie poprawiać lineartu już olejami.
Zawsze zamalowuję boki, dla estetyki, żeby można było powiesić obrazek bez ramy.
Ale koszmar :) To co widać poniżej, to właśnie podmalówka akrylowa. Olejem został na razie częściowo wykończony jasny budynek po lewej.
Czas na niebo:
Żmudne poprawianie zamalowanego szkicu:
Jedziemy dalej, tym razem z budynkiem po prawej:
Wóz i przewóz:
Niestety olej nie schnie już tak szybko. On w ogóle dziś nie wyschnie! Nie można oprzeć dłoni z pędzlem o płótno, czy choćby jego brzeg, bez rozcierania farby. Istnieją różne wynalazki na takie okazje, dla podpierania dłoni, ale nigdy ich nie stosowałem. Dla uzyskania gładkiego efektu, stosuję gruby, ale delikatny pędzel:
Włala! Obrazek gotowy:
Skromne pobojowisko. Puszka po herbacie z farbami, herbata, terpentyna, pędzle, "paleta", no i książka "Surrealizm" z reprodukcją. Bo przy kopiach częściej trzeba patrzeć na reprodukcję, niż na własne dzieło.
Kocicę strasznie przymuliło:
Halo, budzimy się!
DZIEŃ PIERWSZY, akrylowy
Na początku, po mozolnych obliczeniach na jaki format płótna przenieść obraz ze zdjęcia w albumie, powstał szkic. Szkic na folii, bo większe obrazki zawsze szkicuję na folii, z udziałem kompa. Nieważne, w każdym razie przekalkowałem go na płótno (jak widać) i zacząłem pociągać liniami akrylu (jak widać).
Cienkie, precyzyjne linie o wiele lepiej kładzie się na gładkich płytach. A jeszcze lepiej na papierze i na pewno nie pędzelkiem. Nadmiar farby trza wycierać.
Początkowo koci miał być tylko tajemniczy cień:
Na płótnie widać jeszcze szkic dziewczynki, która została zamieniona w kota:
No i mamy cały lineart.
Jeszcze tu i ówdzie cienie, mazaje, ale w sumie nie było to potrzebne.
Dobra, zaczynamy zabawę z kolorem! Cały czas są to farby akrylowe. Dlaczego? Bo są to farby wodne, więc schną natychmiast. Są idealnym materiałem na podmalówkę dla farb olejnych, dla późniejszego szukania i dopieszczania koloru. Jak widać paleta jest profesjonalna... Teraz mam inny talerz, bo tamten się stłukł. A co tam, talerze są idealne, świetnie się czyszczą z farb.
No i jazda. Żółty wydaje mi się tym kolorem, na którym dobrze będzie budować właściwe, olejne barwy. Na początku nie ma co się specjalnie przejmować kolorami.
Dzień kończę takim stanem malowidła. Okropne, ostre światło do malowania.
DZIEŃ DRUGI, olejny
Światło o wiele lepsze, rozproszone. Staram się już dobierać odpowiednie kolory, które kładę na mniej odpowiednie, akrylowe. Te olejne maja już być wierne. Spod spodu będzie prześwitywać ciepły, słoneczny żółty akryl, co da ciekawy efekt. Niestety, nie ma tak dobrze, żeby nie poprawiać lineartu już olejami.
Zawsze zamalowuję boki, dla estetyki, żeby można było powiesić obrazek bez ramy.
Ale koszmar :) To co widać poniżej, to właśnie podmalówka akrylowa. Olejem został na razie częściowo wykończony jasny budynek po lewej.
Czas na niebo:
Żmudne poprawianie zamalowanego szkicu:
Jedziemy dalej, tym razem z budynkiem po prawej:
Wóz i przewóz:
Niestety olej nie schnie już tak szybko. On w ogóle dziś nie wyschnie! Nie można oprzeć dłoni z pędzlem o płótno, czy choćby jego brzeg, bez rozcierania farby. Istnieją różne wynalazki na takie okazje, dla podpierania dłoni, ale nigdy ich nie stosowałem. Dla uzyskania gładkiego efektu, stosuję gruby, ale delikatny pędzel:
Włala! Obrazek gotowy:
Skromne pobojowisko. Puszka po herbacie z farbami, herbata, terpentyna, pędzle, "paleta", no i książka "Surrealizm" z reprodukcją. Bo przy kopiach częściej trzeba patrzeć na reprodukcję, niż na własne dzieło.
Kocicę strasznie przymuliło:
Halo, budzimy się!
Nowożeńcy / Newlyweds
Straszne starocie, zwłaszcza ten w ramie. Ten w ramie był duży, dwa pozostałe 10x15.
2011-10-23
Kot Pirat / Cat the Pirate
Prezentuję dziś coś, co powinno być zaprezentowane ponad 2 lata temu. Jednak na życzenie wydawcy czas zaprezentowania miał się przeciągnąć do powstania profesjonalnej strony wydawnictwa. Przeciągał się zatem, przeciągał, przeciągał jak kot, no i się przeciągnął. Prezentuję zatem, żem zmalował i zrysował coś takiego dawno temu ,do fajnego tekstu Grzegorza Żaka. Książeczka została wydana i poszła w świat. Miała kolorowe obrazki i czarno-białe rysunki. Przede wszystkim zaś miała wierszowany tekst o kocich piratach. Na fotkach możecie zobaczyć gotową książeczkę, jak i projekty stron z kawałkami tekstu. Tak to było.
Krótkie info o dziele Grzegorza i moim: znajduje się tutaj.
Strona Grześka tutaj.
Fragmenty projektu książeczki:
I jeszcze oryginalna, olejna ilustracja...
...oraz jej cyfrowy odpowiednik kiedy uczyłem się Art Rage...
Subskrybuj:
Posty (Atom)